Zachte duwtjes van het universum

Het is ergens begin jaren negentig. Ik lees veel. Waarschijnlijk ben ik op zoek en heb ik het gevoel dat ik ‘het’ ook zal vinden. Wat is dat ‘het’ dan? Iets ongrijpbaars, niet zichtbaar, maar wel heel tastbaar van binnen. Op een dag heb ik een afspraak met mijn buurvrouw. Ik bel aan, ze opent de deur en ik loop via de hal de huiskamer binnen. Meteen aan de linkerkant tegen de muur staat een boekenkast. Ik hou mijn pas in en mijn blik wordt naar een boek getrokken, waar op de kaft allemaal getallen door elkaar staan geschreven. Ze zijn in het zwart gedrukt en heel groot. Je zult zeggen: getallen? Wat moet je daar nu mee? Daar is toch niets bijzonders aan. Maar ik heb sinds een aantal maanden een voelbare connectie met het getal 48.

En dat is voor mij heel bijzonder. Drie generaties Aarts hebben allemaal op het huisnummer 48 gewoond. Mijn overgrootvader, geboren in 1848, mijn opa in 1884 en mijn eigen vader in 1917. Op de voorkant van het boek met die getallen springt er één getal voor mij echt uit, juist 48. Ik krijg een onderbuikgevoel. “Zou ik een boek uit jouw boekenkast mogen halen?” vraag ik aan mijn buurvrouw. Ze is net bezig met het inschenken van de koffie. Ze komt vanuit de open keuken naar me toe. Ze is nieuwsgierig en vraagt welk boek ik bedoel. Zelf is ze spiritueel. Ze kan magnetiseren en heeft mij in 1989 toen ik bijna verdronk in een diepe put, meerdere keren gemagnetiseerd. Na de rustgevende behandelingen voelde ik me altijd heel prettig. Ik ging steeds meer openstaan voor het onzichtbare en het contact met het universum kwam weer terug in mijn leven. Soms spraken we weleens over spiritualiteit, maar ze was er heel voorzichtig mee. Ze had wel gezien, dat ik mijn deur ervoor op een kier had gezet. Ik was nog zo kwetsbaar en werkte aan mijn helingsproces, dat voor veel tranen zorgde. Maar sindsdien zijn er al weer een aantal maanden verstreken en is mijn groeiproces in een positieve stroomversnelling gekomen. Mijn interesses veranderen. Mijn gedachten en gevoelens ook. “Welk boek bedoel je?” vraagt ze. Ik wijs naar het boek met de getallen. Glimlachend pakt ze het uit de kast. “Kijk,” zegt ze. “Zie je wat de titel is: Numerologie. het is geschreven door Kathleen Roquemore.” Terwijl ze het boek aan mij geeft, krijg ik een tintelend gevoel in mijn hoofd en mijn handen. Mijn ogen priemen zich in het getal 48 op de voorkant van het boek. De 4 en 8 glinsteren. Alsof er edelsteentjes in verwerkt zitten. Samen lopen we verder de kamer in en gaan zitten. Even is het stil. Een paar seconden. En juist in die stilte voel en weet ik helder dat het getal 48 voortaan als een rode draad door mijn leven zal blijven lopen. Het maakt me blij en op de een of andere manier krijg ik een mysterieus gevoel. Na de stilte begint ze te praten en legt me de betekenis van numerologie uit. Dat getallen je veel informatie en adviezen kunnen geven over bepaalde zaken in je leven. Over je naam, geboortedag en jaar, over je werk, angsten, fases. Op dat moment gaat er een wereld voor me open. “Je kunt het vergelijken met astrologie,” zegt ze. “ Je zult het misschien nu nog niet geloven, maar ook getallen zijn verbonden met de natuur, met het universum.” Ik geloof haar meteen. Ik voel dat het waar was. Na een uurtje over ‘er is meer tussen hemel en aarde’ gepraat te hebben, ga ik weer naar huis met het boek in mijn hand. Diezelfde avond begin ik erin te lezen. Omdat het zo duidelijk staat uitgelegd, start ik met de berekeningen van mijn geboortegetal en persoonlijkheidsgetal. Op deze manier krijg ik nog meer inzicht in mezelf. Een paar uur later duik ik met mijn hoofd vol informatie en met een apart nieuw gevoel in mijn onderbuik mijn bed in. Die nacht droom ik over ontelbare witte ballonnen, die hoog in de lucht zweven. Op iedere ballon staat in het blauw het getal 48 geschreven. Plotseling schiet ik wakker. Er is een ontmoeting geweest met mijn vader. Heb ik dit nu gedroomd? Het leek zo echt. Hij was hier in de kamer naast het bed en ik stond tegenover hem. Hij nam me in zijn armen. Ik wist niet hoe lang dit moment duurde. Ik voelde zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij. In de stilte keken we elkaar aan. Toen zei hij: “ik kan niet blijven, ik moet nu echt weer gaan.” Precies na deze woorden word ik wakker. De volgende dag breng ik eerst de kinderen naar school. Wanneer ik thuiskom, kan ik nauwelijks wachten om me weer te gaan verdiepen in het boek Numerologie. Na een half uur stop ik even en laat de informatieve tekst bezinken. Terwijl ik naar buiten kijk, schieten er allerlei getallen door mijn hoofd en niet zonder reden. 238, 283, 28, 82. Ik pak een pen en een schrift en schrijf deze getallen op. En dan word ik me van iets magnifieks bewust. 23-8 is de verjaardag van mijn vader, 28-3 van mijn overgrootvader, dus de opa van mijn vader, 2-8 is de sterfdag van mijn vader en 8-2 van mijn opa, zijn vader dus. Dan opeens vallen er meerdere kwartjes. Dat moment van die zielsontmoeting, die mij zo verwarde was op 4-8.
4-8, is 48. Het getal van de drie generaties Aarts. Ik voel een verbinding als nooit tevoren en weet dat ik op de goede weg ben. Dit boek komt op het juiste moment naar me toe. Ik ben er klaar voor. Een paar dagen later krijg ik na tien jaar een baan aangeboden als oproepkracht in de Bibliotheek in Den Bosch. Nog geen week later, vind ik in het ouderlijk huis boven in het bewaarde archief van mijn vader informatie over mijn overgrootvader, die dus ook op 48 woonde. Hij had daar zelf een bibliotheek en leende boeken uit. Ik stuit op een versleten boekje van bijna 100 jaar oud , waarin titels en auteurs van boeken staan gedrukt. Voorop staat met grote letters: Te Leen. Bibliotheek H. Aarts. Dit kan geen toeval zijn. Niets is toeval. Want dat bestaat niet. Tien dagen later stap ik de Bibliotheek van Den Bosch binnen. Als telefoniste receptioniste kom ik het team versterken. Wanneer ik tussen de middag langs de vele rijen boeken richting kantine loop, stroomt er een ongekend warm liefdesgevoel door me heen. Ik voel zo duidelijk, dat ik op de juiste plek ben in deze periode van mijn leven. Nu vele jaren later mag ik anderen inzicht in zichzelf geven door middel van de getallen. Ik voel, dat deze ‘toevalligheden’ zachte duwtjes van het universum zijn, die ervoor zorgen dat mijn leven steeds weer een nieuwe wending zal krijgen…