FIETSEND DOOR HET LEVEN

Ik fiets door het leven…

In mijn eigen tempo…

Met veel liefde en plezier…

 

Ik weet nooit wat ik tegen ga komen..

Het onverwachte… het verrassende..

Het onbekende..

 

Nog niet zo heel lang geleden ging ik snel op mijn pedalen van het leven…

Maar … in het afgelopen jaar schakelde ik een paar tandjes terug..

 

Hoe vaak ging het anders…

 

Vroeger…

Hoe sneller…hoe liever…

en maar doorgaan..

 

Vele keren viel ik van mijn ‘levens’ fiets..

In een ‘sloot’  langs de weg…

Soms was er niet zoveel aan de hand…

En krabbelde ik er weer bovenop..

 

Maar… meerdere malen kostte het me moeite

Om mezelf te redden.. om me weer bij elkaar te rapen..

 

En.. hup… ging ik weer door..

 

Ik gunde me geen tijd om van het landschap…

om van de schoonheid te genieten…

Van het ‘echte’ leven…

Gezien met het hart…

 

Mijn blik… steeds recht vooruit…

Controlerend .. op de pedalen..

De handen krampachtig vast aan het levensstuur..

 

Maar op een dag kreeg de fiets twee lekke banden…

Het stuur was krom… het was uit balans..

 

De ketting ging eraf…

De fiets was ‘versleten…’

Hij  ‘kon’ niet meer…

 

Toen moest ik gaan lopen…

Stapje voor stapje…

 

De controle liet ik varen…ik moest wel..

Het duurde even…

Het stuur in mijn leven kwam langzaam weer in balans..

 

En toen.. begon ik te genieten van het leven…

 

Ik zag het landschap… de schoonheid…

De natuur…

 

En nu…

 

Fiets ik weer door het leven.

In mijn eigen tempo..

Ontspannen en

met veel liefde en plezier.

 

Ik ken mijn grenzen…

Maar af en toe word ik weer getest…

Dan word ik teruggefloten..

En rinkelt mijn fietsbel.. heel luid

 

Ik hou van het leven…. wat ik nu leef…

En van het onbekende dat steeds op mij wacht…

Iedere keer weer…

 

De sluiers worden meer en meer opgetild…

De puzzelstukjes vallen in elkaar…

 

En zo fiets ik verder…

Door dit bijzondere proces…

Op mijn eigen innerlijke weg…

 

Een weg die steeds meer verlicht wordt…

Dit pad…

Met een bord…waarop staat:

Tweerichtingsverkeer …

 

Want de liefde in mij gaat heen en weer…

Van mij naar jou… en van jou naar mij

En weer terug….

Zo stroomt het steeds door..

 

 

Fietsend in liefde…

ga ik over die magische brug…

Mijn licht op de fiets schijnt in het donker…

Maar ook op het donker…

 

Op het donker in mij…

Door dit licht op het donker

komt die weg in mijzelf steeds meer vrij…

 

En zo fiets ik verder ..

Genietend van alles om me heen..

 

In liefde…

 

Hetty Aarts

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.